Azatlıyorum.Hapsettiğim tüm tutsak fikirleri. En çok da kendimi, boynumdaki tasmayı, ellerimdeki zinciri. 'İnsanlar kendi yaptıkları parmaklıkların ardında boğuluyor' diyen bilge adamın çağrısına kulak verdim. Bütün saf güdülerim koşullandı, hür fikirlere salya döküyorum. Artık daha meyus oluşumun sebebini mutlulukta aradım. Tanımlamasını yapamadığım bu alelade duygu bünyemde hazımsızlık yarattı, ters tepti. Teptim bütün engelleri derinlerimden çıkardığım kahır arzum ile birlikte. Özgürlüğün ilk ışıklarını görebiliyorum ancak özgürüm diyebilmek için atılacak çok adım, okunacak çok kitap var. Yürüyorum ışığa doğru, koşmaya tepkiliyim. Ağır aksak yaşamak istiyorum bu serüvendeki bütün engelleri; tamamıyla hissederek, acı çekerek. Bu şekilde güçlü olurum çünkü, ders alırım hatalarımdan, korkarım tekrarlamaktan ve tekrar ederim kendime inat. Yolumun üzerine düşen hapsolmuş ruhları da kurtarabilirim hortkuluklarından, keyfime kalmış. Şayet varabilirsem son ışıklara, elzemlikten yoksun, dehlenmiş bir küheylan ezmeden benliğimi, özgür olacağım.-ve yaralanacağım diğer bütün özgür ruhlar gibi.-
A
0 comments:
Yorum Gönder